صفحه اصلی

 

به نام خداوندِ هستی بخشِ مهربان

 

خواهران، برادران، و فرزندان عزیزم

سلام

 

خدای را سپاس می گویم که پس از آزمونِ دیر پایِ بیماری - که مرا به درکِ ارزشِ نعمت هایش قادر ساخت و بیش از پیش به او نزدیک کرد - بار دیگر به من زمان و توان بخشید تا، در راستایِ اجرایِ پیمانی که با او بسته ام، در این خزانِ زندگیِ خود، دست به قلم برده و ره آوردِ سفرِ عمرم را به شما پیشکش نمایم.

از این که گوشه ای از وقتِ ارزشمندتان را صرفِ خواندن این نوشتار می کنید بسیار شادمان و صمیمانه سپاسگزارم.

این نوشته یک زندگی نامه نیست، بلکه دستآوردِ یک عُمر و برآیندِ یک جُست و جویِ پُر فراز و فرود است، جُست و جویی که، به خواست ایزد یکتا، به شناسائیِ یک شاه کلید انجامید؛ شاه کلیدی برای گشودنِ تمامیِ درهای بسته به روی خوشبختیِ انسان ها.

اگر خدا خواهد خواندنِ آن را بی ثمر نخواهید یافت.

باشد که دعایِ خیرتان ره توشه ای برای رفتَنَم به دیدارِ پروردگارم باشد.               ان شاء ا...

 

متشکّرم            

 


صفحه اصلی

خواهران، برادران، و فرزندانِ عزیزم

سلام

اگر این نوشته ها را پسندیده و آن را سودمند یافته اید، خواهشمندم، با شناساندنِ تارنمایِ یکتاپرستی

https://www.yektaparasti.ir

به دیگر یاران، در راستایِ گسترشِ این اندیشه ها و فراخواندنِ یکدیگر به سوی پرستشِ آفریدگارِ یکتا با ما همراه شوید.

باشد که به لطفِ پروردگار، در روز رستاخیز، پاداشِ این کوششِ گروهیِ ما در کارنامه هایمان نگاشته شود.           ان شاء ا...

متشکرم         


صفحه اصلی

خواهران، برادران، و فرزندانِ عزیزم

سلام

گرچه مراجعۀ منظم به تارنمای یکتاپرستی به نشانیِ

www.yektaparasti.ir

شما را از آخرین نوشته های موجود در آن مطلع می سازد، ولی ساده ترین راه برای آگاه شدن از تازه های تارنمای مزبور پیوستن به کانال های زیر است:

پیام رسان بله:

https://ble.ir/yektaparasti

پیام رسان ایتا:

https://eitaa.com/yektaparasti

 

متشکّرم           



  1. آن آشنا
  2. آرزو
  3. آرام بخش دل ها
  4. کمال
  5. آرزوی ایثار
  6. کامل
  7. گلدان گل زا
  8. گل بی خار
  9. بهترین دوست
  10. اثبات انکار
  11. گامی فراتر از گلیم
  12. بیا و ببین
  13. همسایه و هم خانه
  14. خانه آباد
  15. فرمانروای هستی - فصل یکم
  16. زبان وصف آسمان
  17. گویاترین کلام، شیواترین پیام
  18. شهود
  19. سنگ سالک
  20. رشتۀ عشق
  21. سفره سجاده گون
  22. زمزمه ای به سوی آسمان
  23. طوطی زشت
  24. زمین و زمان
  25. طی الارض

آن آشنا

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو         که هستی؟

(1)    آن آشنا

 

اتاقی که در آن زندگی می کنم در طبقۀ همکفِ یک ساختمانِ بسیار بلند قرار دارد.  این که این بنا چند طبقه دارد و چه کسانی در آن ساکن اند را نمی دانم چون یک درِ اتاقم به حیاط و کوچه باز میشود و درِ دیگرِ آن به راهروی ساختمان، امّا من اجازه ندارم از پله ها بالا بروم.

از برابرِ ساختمانِ ما جاده ای خاک آلود می گذرد، جاده ای بسیار طولانی که انتهایش دیده نمی شود. جاده به سوی افق می رود، آن جا که محلِّ دیدارِ زمین با آسمان است .

هر روز از پشتِ تنها پنجرۀ اتاقم مردمی را می بینم که تک تک یا گروه گروه ، سواره یا پیاده ، در این جاده به سمتِ افق می روند. گویا این راه یک طرفه است چون هیچ گاه ندیده ام که کسی از روبرو بیاید.

گاهی یک رهگذر به کنارِ پنجره اتاقم می آید، سلام می کند، لیوانی آب برای خودش یا فرزندش می خواهد و سپس ضمنِ تشکّر، از کوله بارش لقمۀ کوچکی از غذای سفرش را به من می دهد و با لبخند می رود.

خودم به نُدرت و در حدّ ضرورت به کوچه می روم.

بیشتر

آرزو

(2) آرزو

 

فرمود:  

- هروقت شما را می بینم پشت این پنجره ایستاده اید و کوچه را تماشا می کنید. از این کار خسته نمی شوید؟

گفتم: 

- در اثر ایستادن و نگاه کردن پاها و چشمانم چندان خسته نمی شوند امّا سؤالاتی که به ذهنم هجوم می آورند فکرم را از پا می اندازند.

پرسید:

- مثلاً چه سؤالاتی؟

بیشتر

آرام بخش دل ها

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی      

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(3) آرام بخشِ دل ها

 

 

کمی مکث کرد و پرسید:

- آیا باغبان اوّل، صرفاً به خاطرِ داشتنِ آن ویژگی ها و توانایی ها، می تواند هر تکّه زمینی، ولو شوره زار، را به صورت باغی سبز وخرّم در آورد؟

گفتم:

- خیر.

آب و خاک و جایِ یک زمین در امکانِ باغ شدن یا نشدنش نقشِ تعیین کننده ای دارد.

تبدیلِ یک شوره زار به باغی سر سبز، حتّی برای یک باغبانِ دانا و توانا، اگر ناممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود.

به همین علّت، یک باغبانِ با تجربه وقت خود را صرفِ کار در شوره زار نمی کند و اگر باغ دیگری نداشته باشد ترجیح می دهد به جای کوبیدنِ آب در هاون و یا بیکار ماندن، تجربه و توانش را در راه کمک به دیگر باغبانان به کار بگیرد.

پرسید:....

بیشتر

کمال

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینیِ توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(4) کمال

 

گفتم:

- گرچه حالا می دانم که بهترین شیوه برای تشخیص بهتر بودن یا بهتر شدنِ یک باغِ موجود، مقایسۀ ویژگی های آن با ویژگی های باغِ هدف است امّا خودم نمی توانم در این باره به سنجش و داوری بپردازم چون شما مرا از این کار برحذر داشتید.

پس لطفاً خودتان بگویید که چه افرادی، به حق، در این زمینه حقّ مقایسه و قضاوت دارند؟

فرمود:

- در صدرِ آن کسان، پدید آورندۀ باغ قرار دارد که ذیحق ترین و ذیصلاحیّت ترین قاضی در این باره اوست.

کارشناسانی که درزمینۀ باغبانی و در خصوصِ باغِ مورد نظر و هدفِ آن در حدِ لزوم و به قدرِ کافی از دانش و تجربۀ واقعی برخوردارند نیز می توانند در این باره به داوری بنشینند. 

گفتم:....

بیشتر

آرزوی ایثار

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(5) آرزویِ ایثار

 

گفتم:

- به این ترتیب، هر فرد، یا به قولِ شما هر پدیده، خواسته هایِ ریز و درشت و چه بسا بوالهوسی هایش، و در صدر آن ها بقایِ خودش، را به عنوان ویژگی هایِ مرحلۀ کمالِ خود تعریف می کند

و آن وقت

 به خود اجازه می دهد که برای رسیدن به این به اصطلاح کمال ( یعنی بقا و خواسته هایِ خود)، دست به هر کاری بزند و پدیده هایِ دیگر را ، به هر نحوی که می پسندد، از سر راهِ خود بردارد یا در خود ادغام یا هضم نماید

همچنین....

بیشتر

کامل

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(6) کامل

 

 

فرمود:

- به یک دلیلِ بسیار مهمِ دیگرنیز، آن دو مانع یعنی تغییر تدریجیِ ویژگی های نقطۀ کمال و تداخُلِ مسیر هایِ تکاملیِ پدیده های مختلف هیچگاه نمی توانند در رابطه با کلّ هستی مطرح باشند.

پرسیدم:

- دیگر به چه دلیل؟ 

پاسخ داد.......

بیشتر

گلدان گل زا

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینیِ توحیدی)

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(7) گلدانِ گُل زا

 

گرچه درکِ آن جملۀ عجیب برایم دشوار بود، اما آن آشنا را خوب می شناسم و می دانم هیچگاه انتظار ندارد دیگران گفته های او را بی دلیل و یا بدونِ توضیح بپذیرند.

از این رو می دانستم که این بار هم، دیر یا زود، خودش لب به سخن می گشاید. پس روزها منتظر ماندم.

درنگ و سکوتش کنجکاوی ام را دو چندان کرده بود.

و سرانجام آن  انتظارِ شیرین به پایان رسید.

 

سرِ صحبت را باز کردو فرمود:

بیشتر

گل بی خار

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(8) گلِ بی خار

 

به اتاقم و گلدانِ واقع در گوشۀ آن اشاره کردم و گفتم:

- این اتاق محل سکونتِ من، یا به بیان دیگر، خانۀ من است که سعی کرده ام آن را با آن گلدان زیباتر کنم.

اما خانهْ زندگیِ آدم ها صِرفاً یک خانه یا اتاق نیست که بِشَوَد آن را با یک گلدان و چند شاخه گل زیباتر کرد.

باید دید تکلیفِ زندگیِ شان چه می شود؟

فرمود:

- زندگی را هم می توان با چیزی شبیه به یک گلدانِ حاویِ چند شاخه گلِ خوب زیباتر کرد؛

یعنی با پیدا کردنِ یک دوستِ خوب.

پرسیدم:....

بیشتر

بهترین دوست

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(9) بهترین دوست

 

وقتی آن آشنا نامِ "او" را به میان آوَرْد، دلم آرام گرفت.

حدس زدم که گفتگوهایِ بعدیِ ما در موردِ اثباتِ وجودِ "او" و تشریحِ توانایی ها و ویژگی های  "او" خواهد بود.

 

خیلی وقت پیش، در دورانِ تحصیل، در درسِ تعلیماتِ دینی برهان های گوناگونی در بارۀ اثبات وجود خدا به ما آموزش داده می شد و اگرچه آن ها را به خوبی فرا می گرفتم، در ورقه هایِ امتحانی می نوشتم، و نمراتِ عالی  هم می گرفتم، امّا همواره در دلم نسبت به برهان بودنِ آن ها تردید داشتم.

 

آن روز انتظار داشتم که آن آشنا نیز یکی از آن برهان هایِ همیشگی و تکراری را برایم بازگو کند.

امّا....

بیشتر

اثبات انکار

به نام خدا

 

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(10) اثباتِ انکار

 

گفتم:

- در دوران تحصیل، اثباتِ وجود خداوند از راه هایی دیگر به ما آموزش داده می شد. چرا شما این روش را برایِ اثباتِ وجود "او" به کار گرفتید؟

 پرسید:

-  آیا برهان های رایج در کلاس هایِ تعلیمات دینی شما را مُجاب می کرد؟

گفتم:

- حقیقتش را بخواهید خیر.

با خواندن و شنیدنِ آن ها همیشه دلم به من می گفت که آن برهان ها متقاعد کننده نیستند و یک جایِ کار در استدلال هایشان می لَنْگَد، ولی هیچ وقت نمی دانستم، وهنوز هم نمی دانم که ایرادِ آن ها کجاست.

شاید مشکل از قدرتِ درکِ من باشَد.

فرمود:......

بیشتر

گامی فراتر از گلیم

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(11) گامی فراتر از گلیم

 

 

گفته های آن آشنا کاملاً مرا از لاکِ دفاعی ام بیرون آورد.

با شهامت گفتم:

- پس خودِ شما هم برای برهان هایِ رایج هیچ گونه ارزشی قائل نیستید.

فرمود:

- لطفاً حرف در دهانم نگذارید.

به نظرِ من آن برهان ها نه تنها بی ارزش نیستند بلکه تا اندازه ای خوب و مفید اند

چون اصولاً

هر چیزی که انسان را به اندیشیدن ترغیب کند "خوب" است

و

هر چیزی که ذهن انسان را به سوی "او" بخوانَد "مفید" است

اما نباید از یاد برد که.....

بیشتر

بیا و ببین

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروای هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(12) بیا و ببین

 

فرمود:

- حالا دانستید که چرا، به جای بُرهان هایِ رایج دربارۀ اثباتِ وجودِ خدا، بُرهانِ دیگری را برایتان بیان کردم؟

هرکس بکوشد تا تنها بر مبنایِ آن چه در وادیِ واقعیات (زمین) است دربارۀ آن چه که در وادیِ حقایق (آسمان ها) است سخن بگوید، تلاش او نه فقط راه به جایی نمی بَرَد، بلکه در بسیاری از موارد موجباتِ گمراهیِ جمع کثیری از انسان ها را فراهم می آوَرَد.

بنابراین برای اثباتِ وجودِ "آفریدگار" (بالاترین حقیقت) برهانی لازم است که دلایلش متکی به ویژگی هایِ "آفریدگان" نباشد.

گفتم:

- من در سراسرِ زندگیم در تلاش بوده ام تا چنین بُرهانی را پیدا کنم و یا همواره منتظر مانده ام تا آن را بِشنَوَم.

فرمود:......

بیشتر

همسایه و هم خانه

(13) همسایه و هم خانه

 

پرسیدم:

- آیا راه پله ای هست که از طریقِ آن، ساکنانِ طبقۀ همکف بتوانند به طبقۀ اول بروند و  با چشمِ خود آن "جا" را ببینند؟

 

فرمود:

- آری. آن راه و منازل (پله ها)ی آن را پیام آورانِ راستینِ پروردگار، به امر و به اذنِ "او"، نشان داده اند.

سلوکِ راستین چیزی جز پیمودنِ گام به گامِ، و پله به پلۀ این راه نیست.

 

پرسیدم:

- پیکِ درونیِ ما (خِرَد) در این راه چه کاری از دستش بر می آید؟ آیا می تواند ما را از پله ها بالا بِبَرَد؟

 

پاسخ داد:

- به تنهایی   خیر؛

اما در چارچوب و همراستا با آموزه هایِ پیام آورانِ راستینِ پروردگار   آری.

 

ادامه داد:.....

بیشتر

خانه آباد

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(14) خانۀ آباد

 

پرسیدم:

- شما می گویید خداوند همه جا هست، پس چرا کعبه را "خانۀ خدا" می نامند؟ آیا خداوند فقط آن جا حضور دارد؟ یا آن که حضورِ "او" در آن مکان بیشتر است؟

فرمود:....

بیشتر

فرمانروای هستی - فصل یکم

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروای هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فصل یکم

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو         که هستی؟

 

(1)    آن آشنا

 

اتاقی که در آن زندگی می کنم در طبقۀ همکفِ یک ساختمانِ بسیار بلند قرار دارد.  این که این بنا چند طبقه دارد و چه کسانی در آن ساکن اند را نمی دانم چون یک درِ اتاقم به حیاط و کوچه باز میشود و درِ دیگرِ آن به راهروی ساختمان، امّا من اجازه ندارم از پله ها بالا بروم.

از برابرِ ساختمانِ ما جاده ای خاک آلود می گذرد، جاده ای بسیار طولانی که انتهایش دیده نمی شود. جاده به سوی افق می رود، آن جا که محلِّ دیدارِ زمین با آسمان است .

هر روز از پشتِ تنها پنجرۀ اتاقم مردمی را می بینم که تک تک یا گروه گروه ، سواره یا پیاده ، در این جاده به سمتِ افق می روند. گویا این راه یک طرفه است چون هیچ گاه ندیده ام که کسی از روبرو بیاید.

گاهی یک رهگذر به کنارِ پنجره اتاقم می آید، سلام می کند، لیوانی آب برای خودش یا فرزندش می خواهد و سپس ضمنِ تشکّر، از کوله بارش لقمۀ کوچکی از غذای سفرش را به من می دهد و با لبخند می رود.

خودم به نُدرت و در حدّ ضرورت به کوچه می روم.

آن جا کسی منتظرم نیست. هیچ وقت هم مشتاق نبوده ام که همسفرِ رهگذران شوم چون

همیشه از پا گذاشتن در راهی که نمی دانم به کجا می رود می ترسم.

بیشتر

زبان وصف آسمان

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

                                                 

( 15) زبانِ وَصفِ آسمان

 

گفتم:

- به نظرِمن، در برهانی که شما برای اثباتِ وجودِ خداوند ارائه کردید، چند ایرادِ اساسی وجود دارد.

با علاقمندی پرسید:

- آن ها چیستند؟

گفتم:

- فرمودید، به این و آن دلیل، پدیدۀ مطلقاً کامل یقیناً وجود دارد چون نمی تواند نباشد.

اولین ایراد این که چرا کلمۀ "پدیده" را به کار بردید؟

تا آن جا که می دانم، واژۀ "پدیده" به معنایِ چیزی است که قبلاً به وجود آمده و اکنون "موجود" است؛ پس چرا در برهانِ خود تلاش کردید "وجودِ" یک چیزِ "موجود" را ثابت کنید؟

....

بیشتر

گویاترین کلام، شیواترین پیام

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(16) گویاترین کلام، شیواترین پیام

           

 

پرسیدم:

- زبانی که برایِ وصفِ پدیده هایِ آسمانی به کار می رود چه تفاوتی با زبانِ زمینیان دارد.

پاسخ داد:

- ظاهراً هیچ. اما باطناً بسیار.

در ظاهر، کتبِ آسمانی و پیامبران با همین الفاظِ موجود در زبانِ زمینیان پدیده هایِ آسمانی را توصیف می کنند، چون مُخاطَبِشان انسان ها (ساکنانِ زمین) هستند، ولی، در حقیقت، آن کلمات را به معنایِ خاصی به کار می بَرَند.

پرسیدم:.....

بیشتر

شهود

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(17) شهود

                                   

پرسید:

- دومین ایراد تان به برهانی که من ارائه کردم چیست؟

گفتم:

- شما از عقلِ استدلالی و براهینِ رایجِ حاصل از آن سخت انتقاد کردید، حال آن که گفتۀ خودتان را هم برهان نامیدید و برای اثباتِ وجودِ خدا به استدلال پرداختید.          

فرمود:

- برهانی که من ارائه کردم تفاوت هایی بنیادین با براهینِ عقلِ استدلالی دارد.

 پرسیدم:

- مثلاً چه تفاوتی؟

فرمود:....

بیشتر

سنگ سالک

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(18) سنگِ سالِک

 

گفتم:

- فرمودید که احساسِ شهودی و ادراکِ شهودی، هر یک و یا با هم،می توانند راهنمایِ سُلوک (بازگشت به سویِ "او") باشند.

و نیز

عالیترین صورتِ آسمانی از احساسِ شهودی، عشقِ به "او" است.

فرمود:

- آری، در امرِ سلوک، احساس و ادراکِ شهودی ، گاه، به اذنِ "او"، همچون دو بالِ پُرتوان، انسان را به سویِ "او" می بَرَند.

گفتم:....

بیشتر

رشتۀ عشق

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

(19) رِشتۀ عشق

 

گفتم:

- به هیچ وجه برایم قابلِ قبول نیست که منِ انسان، منِ اشرفِ مخلوقات، منِ خلیفۀ خداوند بر رویِ زمین، با ابر و باد و درخت و گربه و سنگ به یک اندازه سالک باشیم.

فرمود:

- درست است که انسان، اشرفِ مخلوقات و خلیفۀ "او" در زمین است، اما منظور هرموجودِ دو پایِ انسان نما نیست، بلکه مراد انسانِ کامل است، و من، اگر خدا خواهد، در آینده، در بارۀ ویژگی هایِ انسانِ کامل به تفصیل برایتان سخن خواهم گفت.

افزود:

- ضمناً، گرچه همۀ موجودات، از این نظرکه سالک و رونده به سویِ "او"یند، به هم شباهت دارند، ولی این گفته به آن معنا نیست که از نظرِ قابلیتِ سلوک و امکانِ تقربِ به "او"، همگی یکسان اند.

چه بسا که گربه و سنگ، سلوکِ بهتر و سریعتری نسبت به یک موجودِ انسان نما داشته باشند.

پرسیدم:......

بیشتر

سفره سجاده گون

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(20) سفرۀ سجاده گون

 

پرسیدم:

- بالاخره سلوک چیست؟ رفتن در امتداد این جاده به سویِ افق، یا رفتن به سویِ "او"؟

 

فرمود:

- رفتن به سویِ افق با رفتن به سویِ "او" همراستا هستند.

افق محل رسیدنِ زمین به آسمان، یا بهتر بگویم، دیدارگاهِ زمینیان و آسمانیان است.

آسمانیان بندگانی گرامی اند که به فرمانِ "او" کار می کنند

و یکی از وظایفشان این است که....

بیشتر

زمزمه ای به سوی آسمان

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(21) زمزمه ای به سویِ آسمان

 

آن آشنا پرسید:

- بزرگترین آرزویِ شما چیست ؟

گفتم:

- خوشبختی.

فرمود:

- آیا می توانید بگویید که خوشبختی چیست؟

گفتم:

- خوشبختی برایِ هرکس یعنی برآورده شدنِ نیازهایش، رسیدن به خواستههایش، و همچنین شکوفا شدن قابلیت هایش.

فرمود:

- ولی نیاز ها و خواسته های هر فَرد، ریز و درشت، و مهم و غیر مهم دارد.

گفتم:

-  منظورم خواسته های مهمی است که دسترسی به آن ها دشوار است و آرزو نامیده می شوند.

خوشبختی یعنی برآورده شدن آرزوها.

فرمود:....

بیشتر

طوطی زشت

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟                                   

 

(22) طوطیِ زِشت

 

پرسیدم:

- خوشبختیِ راستین چیست؟

فرمود:

- برایِ شناختنِ خوشبختیِ راستین، ابتدا باید خوشبختی را به درستی تعریف کنیم و سپس ویژگی هایِ نوعِ راستینِ خوشبختی را به آن بیافزاییم.

ادامه داد:

-البته نیاز نبود که سؤال کنید؛

بر مبنایِ آن چه که در گفتگویِ قبلی مان گفته شد، خودتان هم می توانید خوشبختی راستین را بشناسید.

کافی است به آن مطالب از زاویه ای دیگر نگاه کنید و یا به صورتی دیگر آن ها را در ذِهنتان مرور و بررسی نمایید.

گفتم:......

بیشتر

زمین و زمان

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(23) زمین و زمان

 

پرسید:

- آیا گفتگویِ قبلی مان برایتان سودمند بود؟

گفتم:

- نه چندان. 

بخشی از گفته هایِ شما را خوب درک نکرده ام و نیاز به توضیح دارند؛

بعضی هم برایم مُتَقاعِد کننده نبوده اند.

پرسید:

- کدام یک از گفته هایم را محتاجِ توضیح می دانید؟

گفتم:....

بیشتر

طی الارض

از مجموعه نگاشته های "آن آشنا"

فرمانروایِ هستی

(گفتگوهایی دربارۀ جهان بینی توحیدی)

 

فرمانروایِ هستی

بِنْما به ما که      هستی

آنگه بگو          که هستی؟

 

(24) طَیُ الاَرض

 

پرسیدم:

- کِی به آسمان سفر خواهیم کرد؟

فرمود:

- پیش از هر سفر، مسافر باید در مورد مبدأ و مقصد و مسیرِ سفر و وسیلۀ نقلیه و توشۀ راه و غیره اطلاعاتِ دقیقی داشته باشد.

به همین دلیل، در رابطه با سفر به آسمان، ذکرِ چند نکتۀ بسیار مهم دربارۀ پدیده هایِ زمینی و آسمانی، بخصوص ویژگی هایِ زمان و مکان در ساحاتِ آسمان، بسیار ضروری است.

افزود:....

بیشتر